Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Α, παρτίδα ερωτήσεων

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Tι είναι φιλία; Έχετε φίλους; Τι ζητάτε απ' αυτούς;
posted by elpida @ 5/28/2006 05:14:00 πμ 18 comments
18 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 05:25:35 πμ, elpida said...
Φιλία λέξις ιερή, φιλία λέξις θεία, μα δυστυχώς εχάθηκε σ' αυτήν την κοινωνία. Μια ζωή ψάχνω για αληθινούς, μα ο χρόνος μου απέδειξε, άλλα. Ζητάω ειλικρίνεια. τίποτα άλλο.

At Κυρ Μαϊ 28, 11:10:25 πμ, Marina said...
Τη φιλία την ορίζω σαν ένα πάρε-δώσε, μία ταύτιση ψυχών. Δυστυχώς δεν έχω τόσους φίλους όσους θα ήθελα, έχω όμως εδώ και πολλά χρόνια 2-3 πιστούς, σταθερούς που δεν είναι φίλοι πιά, μάλλον αδέλφια μου έχουν γίνει

At Κυρ Μαϊ 28, 12:23:18 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
Η φιλία είναι σαν μία σκιά. σε ακολουθεί όσο υπάρχει φως...

At Κυρ Μαϊ 28, 12:44:53 μμ, maika said...
..φιλία όπως τη φαντάζομαι,κάποιον που να ακουμπάς δηλαδή και όταν χαίρεσαι και όταν λυπάσαι ακόμα δεν έχω βρει.. Ίσως και κατά βάθος να μη θέλω... δεν ξέρω...

At Κυρ Μαϊ 28, 02:34:32 μμ, apousia said...
Έχω τρεις φίλους,λίγους δηλαδή και γι'αυτό πολύτιμους!Φιλία είναι αυτό που σημαίνει ο φάρος,για το σκοτεινό το πλεούμενο...

At Κυρ Μαϊ 28, 04:52:14 μμ, Funky_MouToN said...
Η φιλία είναι ένα σπάνιο άνθος που συντηρείται με πολλή φροντιδα στο θερμοκήπιο της καρδιάς και του πνεύματος και που δεν πρέπει να σπυλώνεται απο τα συμφέροντα,υποψίες,αντιζηλίες και ανταγωνισμούς.Φοβάμαι να πώ με σιγουριά ότι έχω..πρέπει πρώτα να δοκιμαστεί για να δείς αν αντέχει..και αν είναι ειλικρινής αγάπη..Παρόλα αυτά δεν θα σταματήσω ποτέ μου να ελπίζω ότι κάποια μέρα θα βρεθούν...

At Κυρ Μαϊ 28, 07:10:16 μμ, lemon said...
Εχω αρκετούς φίλους, πάνω απο 2-3, όλοι άτομα που μπορώ να πω τα πάντα και να έχω απ αυτούς κατανόηση, μια γνώμη, μια αγκαλιά, νομίζω οτιδήποτε χρειαστώ...Είναι μεγάλη, μεγάλη ανακούφιση να ξέρεις οτι υπάρχουν, οτι δεν είσαι μόνος.Ομως δεν δημιουργούνται έτσι στην τύχη, αυτές οι σχέσεις είναι αμοιβαίες και στηρίζονται στην ειλικρίνεια πάνω απο όλα.

At Κυρ Μαϊ 28, 07:39:45 μμ, cynthia said...
Έχω 3-4 πολύ καλούς φίλους. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι φιλίες είναι δοκιμασμένες.Και έχουν αντέξει!Όποτε δεν νιώθω πολύ καλά, πάντα σκέφτομαι τους φίλους μου (επειδή είναι μακριά, δεν μπορώ να τους βλέπω όσο συχνά θα ήθελα. Και σχεδόν πάντα νιώθω όμορφα, φτιάχνει η διάθεσή μου, γιατί ξέρω ότι ό,τι κι αν γίνει υπάρχουν άνθρωποι που τους διάλεξα και με διάλεξαν, και ότι ανάμεσά μας υπάρχει αληθινή αγάπη!

At Δευ Μαϊ 29, 01:40:15 πμ, Antonis said...
Φιλία, κάτι περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο. Δε ζητάω τίποτα από τους φίλους μου.

At Δευ Μαϊ 29, 04:09:52 μμ, renata said...
Η φιλία είναι μεγάλη υπόθεση στις μέρες μας!Ναι, είναι για μένα ταύτιση ψυχών, σχέσεις που δοκιμασμένες στο χρόνο σ' όλα τα δύσκολα και τα εύκολα, να βάζεις τον άλλο πάνω απ΄όλα όταν το αξίζει,τέλος να φτάνεις σε τέτοιο επίπεδο ώστε να ξέρεις τι θα πει ,τι θα σκεφτεί και πως άνετα μπορείς να ανοίξεις την καρδιά σου!

At Δευ Μαϊ 29, 05:00:47 μμ, So_Far said...
Η φιλία είναι το ανεκτίμητο κέρδος μίας ψυχής. Την εκτιμώ και τη σέβομαι, έχω φίλους λίγους αλλά καρδιακούς που είναι το αποκούμπι αλλά και η "σφαλιάρα" όπου χρειάζεται

At Δευ Μαϊ 29, 06:38:46 μμ, sevarose said...
Φιλία είναι να χαίρεται ο άλλος με την χαρά σου και να λυπάται με την λύπη σου !!!Δυστυχώς πολλές φορές συμβαίνει το ανάποδο ..Εκεί ...ξεχωρίζεις και τους αληθινούς σου φίλους!!

At Δευ Μαϊ 29, 11:39:04 μμ, In Silence said...
Φιλία είναι αυτό στο οποίο μπορείς να επιστρέφεις κάθε φορά που γυρίζεις νικητής ή ηττημένος από μια μάχη με την καθημερινότητα.

At Κυρ Ιουλ 02, 06:12:18 μμ, Anonymous said...
Greets to the webmaster of this wonderful site. Keep working. Thank you.»

At Τρι Ιουλ 11, 08:57:53 μμ, elgalla said...
Είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Να είναι μαζί μου στα δύσκολα και στα εύκολα, να μ' αγαπάνε. Να με χρειάζονται στη ζωή τους.

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Τι εστί έρως; Τον έχετε συναντήσει;
posted by elpida @ 5/28/2006 05:16:00 πμ 18 comments
18 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 05:28:04 πμ, elpida said...
Τον έρωτα τον φαντάζομαι σαν τον τυφώνα. Δυνατό τυφώνα, δεν έχω δει. Ίσως προτιμάω τα νοτιαδάκια που είναι ανώδυνα.

At Κυρ Μαϊ 28, 11:08:00 πμ, Marina said...
Εχω ερωτευτεί 3 φορές ως τώρα. Την πρώτη στο Γυμνάσιο, ένα συμμαθητή μου, είχαμε τόσο πάθος όταν είμαστε μαζί που δακρύζαμε. Η δεύτερη ήταν στην Αγγλία, τον αδελφό ενός γνωστού μου, 5 χρόνια μικρότερο απο μένα. Πονούσα όταν ήμουνα μακριά του. Παντρευτήκαμε αλλά μετά απο μερικά χρόνια ξεθύμανε ο έρωτας και χωρίσαμε πολύ φιλικά. Δεν πρόλαβα να ηρεμήσω απο τα βέλη του έρωτα όταν ξαναερωτεύτηκα τον Κ..είμαστε μαζί 16 χρόνια.

At Κυρ Μαϊ 28, 12:26:52 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
ο έρως ήταν κάποτε υιός της Αφροδίτηςμα τώρα εκατάντησε ένας κοινός αλήτης!

At Κυρ Μαϊ 28, 02:17:41 μμ, Alkyoni said...
ναι,εγώ τον συνάντησα...τυχαία συνάντηση,δεν έμεινε μαζί μου ο έρωτας,ή μάλλον έμεινε για ένα χρόνο μόνο,17 χρόνια μετά ο απολογισμός;;εγώ χωρισμένη από "κατά συνθήκη" γάμο κι εκείνος μόνος ακόμα.Ίσως όταν θες κάτι πολύ,να μην συνομοτεί όλο το σύμπαν για να πραγματοποιηθεί.Καμμιά φορά έρχεται στο μυαλό μου η φράση που διάβασα σ ένα βιβλίο.." Άραγε οι χωρισμένοι εραστές που πάρα πολύ αγαπήθηκαν ζουν παράλληλες ζωές;;;;"Αυτά...Δεν μου ήταν εύκολο να τα δω γραμμένα....

At Κυρ Μαϊ 28, 02:36:14 μμ, apousia said...
Ο έρωτας είναι πυρκαγιά,αυτό..Ερωτεύτηκα δύο φορές.Την πυρκαγιά τη συνάντησα τη δεύτερη..Ένας έρωτας που έγινε γάμος..

At Κυρ Μαϊ 28, 07:07:30 μμ, lemon said...
Ερως είναι οταν ζαλίζεσαι, όταν νομίζεις οτι τον βλέπεις μπροστά σου συνέχεια, όταν κόβεται η ανάσα σου μόνο που σκέφτεσαι τα χείλη του, όταν το μόνο που μπορείς να σκεφτείς είναι θα πάω, κι ας μου βγεί και σε κακό...(πάντως, όσο μεγαλώνεις, τόσο σπανιώτερα αλλά και τόσο εντωνότερα και ουσιαστικότερα τον νιώθεις!)

At Δευ Μαϊ 29, 12:44:05 πμ, elpida said...
Αλκυόνη μου, εγώ διάβασα κάπου, ότι αυτοί οι έρωτες είναι το κάρμα, χρέος από προηγούμενη ζωή, που τώρα κλείνει τον κύκλο του ή τον ξαναρχίζει. Ότι σε βολεύει, διάλεξε.

At Δευ Μαϊ 29, 12:47:25 πμ, elpida said...
Λεμονάκι μου, αν τον συναντήσεις σε μεγάλη ηλικία και τον δεχτείς, την πάτησες! Τίναξες την ζωή σου, για μια φούσκα στον αέρα. Ο πραγματικός έρωτας είναι τυφλός.

At Δευ Μαϊ 29, 02:21:21 πμ, Antonis said...
Τον έχω συναντήσει κάποτε, έχει περάσει καιρός, δε θυμάμαι πώς ήταν.

At Δευ Μαϊ 29, 10:38:51 πμ, Alkyoni said...
Ελπίδα δεν μπορώ να διαλέξω τίποτε απ τα δυό.Τη θεωρία του κάρμα,την ξέρω,όσο για το αν την πιστευω,εδώ δυσκολεύουν τα πράγματα.Θα μπορούσε να ναι όλα πολύ πιό απλά.Μια απ τις σκέψεις μου πάνω σ αυτό.ΥΓ Αυτοπροσκαλούμαι για ουζάκι στο Βόλο:)Kαλημέρα

At Δευ Μαϊ 29, 01:09:05 μμ, elpida said...
Αλκυόνη μου, όχι μόνο εσύ. Όλοι όσοι εσείς που γράψατε στο λεύκωμά μου.

At Δευ Μαϊ 29, 04:15:35 μμ, renata said...
Έρως εστί συναίσθημα δυνατό, που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, που καταργεί τη λογική, που σε αφήνει ευάλωτο, εκτεθειμένο στις διαθέσεις του άλλου, που ξέρεις πως μπορεί να σε πληγώσει αλλά δεν το σκέφτεσαι καθόλου σαν προοπτική, που μπορεί να σε οδηγήσει στην ευτυχία αλλά και στη σχιζοφρένεια!

At Δευ Μαϊ 29, 11:49:13 μμ, In Silence said...
Αχ, ο έρωτας και πως να τον περιγράψεις?...Ο ποιητής λέει:Me font rire, pleurer et rire,Parler sans avoir rien ? dire.Σε ελέυθερη μετάφραση:Με κάνει να γελώ, να κλαίω και να γελώΝα μιλώ, χωρίς να έχω τίποτα να πω?Paul Eluard, L'Amoureuse

At Τρι Ιουλ 11, 08:56:28 μμ, elgalla said...
Ο έρωτας είναι η φύση...αδάμαστος σαν τον αέραορμητικός σαν το νερόεπικίνδυνος σαν τη φωτιάκαι δυνατός σαν τη γη.Τον έχω νιώσει. Αν τον έχω συναντήσει; Όπως το πάρει κανείς.

At Τρι Ιουλ 18, 03:30:54 πμ, FunKy_MouToN said...
Mpa..mia pseudesthisi itan tote...otan peso pano tou..tha sou po..

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Τι είναι αυτό που το λένε Αγάπη; Αγαπήσατε; Αγαπάτε; Σας αγαπούν;
posted by elpida @ 5/28/2006 05:17:00 πμ 14 comments
14 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 05:33:01 πμ, elpida said...
Η αγάπη είναι κάτι βαθύ που προχωράει πέρα από δυο μάτια γεμάτα φως και δυο χείλη γεμάτα πάθος. Αγάπησα, αγαπώ και θέλω να μ' αγαπούν. Ο άντρας μου εδώ και 26 χρόνια επιμένει πως μ΄αγαπάει.τον πιστεύω, γιατί το ίδιο κάνω κι εγώ.

At Κυρ Μαϊ 28, 11:04:06 πμ, Marina said...
Η Αγάπη είναι πάθος για ζωή, για έρωτα, η αγάπη είναι αγάπη για να ζείς.

At Κυρ Μαϊ 28, 12:30:34 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
Κάτι που οι περισσότεροι δεν το έχουν νοιώσει.

At Κυρ Μαϊ 28, 02:38:34 μμ, apousia said...
Πολύ δυνατό συναίσθημα,απαιτεί τη βιωματική εμπλοκή στα πάντα,σε όλα..Μέρισμα στη χαρά, στον πόνο,στους φόβους,στις ελπίδες,στην κατάρρευση,στην αναγέννηση του Άλλου..Πορεία του Εγώ προς το Εσύ!

At Κυρ Μαϊ 28, 05:13:26 μμ, Funky_MouToN said...
Η αγάπη είναι γλυκιά σαν το μέλι....είναι μια αγκαλιά,ένα φιλί,ένα τριαντάφυλλο με αγκάθια,ένα μαργαριτάρι στον ωκεανό..μια λέξη βαθιά στη καρδιά και στη ψυχήΗ αγάπη ειναι...τα πάντα..

At Κυρ Μαϊ 28, 07:03:02 μμ, lemon said...
Ωωωωω, εδώ θα γίνω λυρική...Αγάπη είναι ο λόγος που ζούμε. Δεν μπορείς να αναπνεύσεις αν δεν αγαπάς-το να σ αγαπούν όμως είναι άλλο καπέλο.Ναι, αγάπησα και μ αγαπούν, ουσιαστικά και σε βάθος χρόνου, δεν το αλλάζει τίποτα αυτό.

At Δευ Μαϊ 29, 04:17:09 μμ, renata said...
Χμ! Αγάπη = η δύναμη που κάνει τον κόσμο να γυρνάει! Δύσκολη όμως πολύ!

At Δευ Μαϊ 29, 11:58:55 μμ, In Silence said...
Κατάλαβα τι είναι η αγάπη την πρώτη φορά που αντίκρισα την κόρη μου στο μαιευτήριο.Συνειδητοποίησα πως είναι, να υπάρχει κάποιος στον κόσμο για τον οποίο θα έδινες και τη ζωή σου για να είναι καλά.Που πονάς όταν πονάει, που το γέλιο του είναι η χαρά σου, που η επιτυχία του, είναι ο στόχος σου...

At Τρι Μαϊ 30, 05:39:27 μμ, Menw ektos said...
Aγάπη είναι κάτι που μου πήρε πολύ καιρό για να το νιώσω. Ας είναι καλά ο καλός μου.Αυτός με έκανε να καταλάβω τι είναι να αγαπάς και να σ΄αγαπούν.Δεν αγαπώ, μόνο λατρεύω. :))

At Κυρ Ιουλ 02, 06:12:18 μμ, Anonymous said...
Your are Excellent. And so is your site! Keep up the good work. Bookmarked.»

At Τρι Ιουλ 11, 08:53:11 μμ, elgalla said...
Αγαπάω πολύ βαθιά και με μεγάλη ένταση.Δε νοιώθω να μ' αγαπούν...ιδιαίτερα τελευταία.Η αγάπη είναι το πιο όμορφο και το πιο σκληρό πράγμα του κόσμου.

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Τι είναι γάμος; Σκοτώνει τον έρωτα όπως λένε;
posted by elpida @ 5/28/2006 05:19:00 πμ 13 comments
13 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 05:37:20 πμ, elpida said...
Μεγάλη απόφαση. Μεγάλη ευθύνη. Μικρή έλεγα "θηλειά στο λαιμό". Έκανα αντιγραφή όμως τότε. Ναι, αν υπάρχει κεραυνοβόλος έρωτας, τον σκοτώνει. Αν υπάρχουν όμως και άλλα συναισθήματα, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.(Το λεύκωμα συνεχίζεται...)

At Κυρ Μαϊ 28, 10:58:07 πμ, Marina said...
Ο γάμος δεν σκοτώνει τον έρωτα. Εμείς τον σκοτώνουμε όταν τον χώνουμε σε απαιτήσεις, ρουτίνα, τρέξιμο για να βγάζουμε λεφτά παρατώντας τα μικρά που μας έκαναν παλιά ευτυχισμένους, υποχρεώσεις πρός τους άλλους..

At Κυρ Μαϊ 28, 12:36:56 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
αφαίρεση ελευθερίαςπολλαπλασιασμός ατόμωνπρόσθεση αγωνιώνδιαίρεση τσέπης.

At Κυρ Μαϊ 28, 02:41:14 μμ, apousia said...
Απόφαση ζωής!Που μόνο σαν τέτοια δεν παίρνεται κάποιες φορές..ΟΧΙ δεν σκοτώνει τον έρωτα!Αν ο έρωτας φύγει,οι αιτίες είτε υπήρχαν είτε γεννήθηκαν,και την πηγή τους την ψάχνουμε πάντα σε λάθος τόπους...

At Κυρ Μαϊ 28, 07:00:56 μμ, lemon said...
Ο έρωτας αυτοκτονεί-ή φεύγει απλά, με το πέρασμα του χρόνου, είτε καταλήξει σε γάμο είτε όχι.Ο γάμος γίνεται μόνο για να έχουν τα παδιά την αίσθηση της οικογένειας, οτι προστατεύονται απο έναν κύκλο. Και δεν είμαι σίγουρη αν έτσι πρέπει.

At Δευ Μαϊ 29, 12:39:27 πμ, elpida said...
Συμφωνώ με όλους σας. Πώς γίνεται θα μου πείτε. Γίνεται.

At Δευ Μαϊ 29, 04:18:03 μμ, renata said...
Ευχαριστώ, δεν θα πάρω!

At Τρι Μαϊ 30, 12:00:14 πμ, In Silence said...
Ο δικός μου τον σκότωσε πάντως...Κι όμως θα το ξανάκανα.

At Κυρ Ιουλ 02, 06:12:15 μμ, Anonymous said...
Your website has a useful information for beginners like me.»

At Τρι Ιουλ 11, 08:51:59 μμ, elgalla said...
Μακριά από μένα!Δε θέλω να παντρευτώ, αλλά θα σου πω ένα μυστικό.Αν ποτέ, αν...θέλω το νυφικό μου να είναι μαύρο γιατί είναι το αγαπημένο μου χρώμα!

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Αγαπάτε τα παιδιά; Κάνουμε παιδιά για μας ή γιατί είμαστε άξιοι να φέρουμε μια "ζωή" στον κόσμο;
posted by elpida @ 5/28/2006 05:20:00 πμ 24 comments
24 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 05:41:28 πμ, elpida said...
Λατρεύω τα παιδιά. Στα 24 έκανα παιδί για την πεθερά μου, που κόντευε να με βγάλει ανίκανη στους έξι μήνες γάμου. Μόλις γέννησα την Λένα, έκλαιγα. Τότε φοβήθηκα ότι δεν ήμουν άξια να φέρω ένα παιδί στον κόσμο, μες τις τόσες δυσκολίες.(Αύριο η συνέχεια. Πήγε 6 παρά)

At Κυρ Μαϊ 28, 10:54:28 πμ, Marina said...
Αγαπάω τα παιδιά και θα ήθελα να κάνω πολλά. Ομως δεν μπόρεσα. Και το ένα που είχα κάνει παλιά, πέθανε.Τα παιδιά δεν ανήκουν σε μάς, είναι γιοί και κόρες του ουρανού και της γής. Εμείς απλά τα φέρνουμε στον κόσμο.Τίποτ' αλλο

At Κυρ Μαϊ 28, 12:38:37 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
έτσι και έτσι....

At Κυρ Μαϊ 28, 12:40:34 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
ελπίδα,κοίτα στο θέμα σου 'Ένα λεύκωμα για σας'

At Κυρ Μαϊ 28, 12:41:26 μμ, maika said...
καλημέρα!Τα παιδιά δεν τα κάνουμε γιατί νιώθουμε άξιοι. Θέλουμε να κάνουμε ίσως απο ένστικτο. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι δε μας ανήκουν. Τα μεγαλώνουμε και υποχρέωσή μας είναι να δυναμώσουμε τα φτερά τους!!!

At Κυρ Μαϊ 28, 02:44:35 μμ, apousia said...
Έχω πάθος ανομολόγητο και άσβεστο για τα παιδιά..Ο μικρός μου Θεόφιλος,με ''εγκατέλειψε'' ενώ του απέμεναν λιγότερο από τρεις μήνες για να γεννηθεί,μια εβδομάδα μόλις μετά τη διάγνωση του καρκίνου στον πατέρα του..Πολλές φορές τα κάνουμε,ακόμα κι αν δεν είμαστε άξιοι..

At Κυρ Μαϊ 28, 05:32:32 μμ, Funky_MouToN said...
Ποιός μπορεί να κρίνει αν είσαι άξιος ή όχι να φέρεις ένα παιδί στο κόσμο;Θεωρώ ότι τα παιδιά τα φέρνουμε στη ζωή επειδή τα αγαπάμε και γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να γνωρίσουν και αυτά τον πόνο,την αγάπη και την ευτυχία..

At Κυρ Μαϊ 28, 06:58:39 μμ, lemon said...
Τα παιδιά οι περισσότεροι τα κάνουν γιατί έτσι είναι το κανονικό, μεγαλώνεις, παντρεύεσαι, κάνεις παιδιά. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που τα κάνουν-και τα μεγαλώνουν, συνειδητά.Αυτά όλα βέβαια τα καταλαβαίνεις οταν δεν έχει μπορέσει να κάνεις παιδιά, οπότε κάθεσαι και αναλυέις το θέμα, τα πως και τα γιατί, το αν και πόσο το θέλησες, το πως θα ήταν αν τα έκανες, τα αισθήματα που σου προκαλούν αυτοί που τα έχουν και ο τρόπος που αντιμετωπίζουν (ως εντελώς προφανές) αυτό-το ανεκπλήρωτο δώρο για σένα...Οπως καταλαβαίνετε, ανήκω στην δεύτερη κατηγορία.Εχω πονέσει πάρα πολύ, τώρα πια δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να φέρνουμε παιδιά στον κόσμο. Νομίζω οτι αν όλοι είχαν την ευκαιρία να το σκεφτούν πριν-ουσιαστικά, θα μίκραινε πάρα πολύ το ποσοστό που θα προχωρούσε παρακάτω.

At Δευ Μαϊ 29, 12:01:18 πμ, elpida said...
Μαρίνα μου συμφωνώ. Ναι! τα παιδιά είναι κόρες και γιοί, ουρανού και γης. Δεν είναι ιδιοκτησία. Άλλος αποφασίζει γι΄αυτά κι εκείνα αποφασίζουν για τη ζωή τους.Εμείς μόνο τα φέρνουμε στον κόσμο, από προσωπικό συμφέρον μερικές φορές. Λίγοι είναι αυτοί που είναι ώριμοι για γονείς. Γι' αυτό και τόσα διαζύγια και τόσα παιδιά δυστυχισμένα.

At Δευ Μαϊ 29, 12:08:17 πμ, elpida said...
μεθυσμένα χρώματα, σου απάντησα ήδη.Μαικα μου, δεν είναι ακριβώς"άξιοι" ή λέξη. Υπεύθυνοι καλύτερα.Τα παιδιά απαιτούν υπευθυνότητα και θυσίες για να ανατραφούν σωστά μέσ' την οικογένεια, για να πετύχει αργότερα και η δική τους οικογένεια.Γι αυτά τα φτερά μιλάω κι εγώ. Αν είναι στραπατσαρισμένα, πώς θα πετάξουν;

At Δευ Μαϊ 29, 12:15:27 πμ, elpida said...
Απουσία μου, αν ήξερες πόσο έχω στεναχωρεθεί για σένα! Τι μπορώ να κάνω; Πώς μπορώ να σου σταθώ και να απαλύνω τον τόσο πόνο; Θυμώνω με την ζωή που στάθηκε τόσο άδικη μαζί σου. Κάνε κουράγιο σε παρακαλώ και βρες την δύναμη να προχωρήσεις μπροστά. Εγώ εδώ είμαι.'Οτι χρειαστείς. Γράψε με στην αντζέντα των φίλων σου σε παρακαλώ. Δώσε μου την ευκαιρία να σου αποδείξω, ότι δεν θα σε πληγώσω.

At Δευ Μαϊ 29, 12:21:23 πμ, elpida said...
λεμονάκι μου, σίγουρα μετά από σκέψη θα υπήρχαν λιγότερα παιδιά στον κόσμο.Μήπως όμως τότε θα ήταν καλύτερα; 'Οσο για σένα, σε βρίσκω πολύ έτοιμη για παιδί.Λυπάμαι για μέχρι τώρα... Όμως, μη χάνεις την Ελπίδα σου. Προσπάθησε, προσευχήσου, ζήτα το με όλη τη δύναμη της ψυχής σου και θα γίνει!Σου το εύχομαι κι εγώ,με όλη τη δύναμη της ψυχής μου.

At Δευ Μαϊ 29, 12:36:27 πμ, elpida said...
Προβατάκι μου γλυκό, μη με παρεξηγείς που δεν το γράφω στα Αγγλικά, το κάνω χάριν συντομίας.Σίγουρα τα παιδιά είναι ευλογία Θεού, αλλά από κει και πέρα, θα μπορούσε το κράτος να έχει μεριμνήσει σε κάτι υποχρεωτικό, πριν τον γάμο. Π.Χ κάποιο σεμηνάριο, κάποιο τεστ ψυχολόγων, κάτι. Όπως και μετά τον γάμο. Μια σχολή γονέων. Να μάθουν πέντε πράγματα. Μιλάω έτσι γιατί υπήρξα παιδί πολύτεκνης οικογένειας, έξι εν ζωή, και στη γειτονιά που μένω, είναι εργατικά, βλέπω γύρω μου τόσα δυστυχισμένα και καταδικασμένα παιδιά, που θυμώνω με το κράτος που δεν έχει κάνει κάτι γι' αυτόν τον τομέα. Παιδιά να τα λυπάσαι. Χειρότερα απ' τ' αδέσποτα.Βοηθάς ως άνθρωπος, όσο μπορείς, αλλά, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Και δεν είναι μόνο τι βλέπω εγώ, αλλά γενικότερα,σε όλον τον κόσμο. Να είσαι καλά,σόρυ που σε ζάλισα. Έχω μεγάλα παιδιά και αν και ήμουν δίπλα τους πάντα με διάλογο, κατανόηση,αγάπη και θυσίες, πάλι νιώθω ότι δεν ήμουν άξια να γίνω Μάννα. Κι αυτό, γιατί δεν μπορώ να εγγυηθώ τίποτα για το μέλλον τους.

At Δευ Μαϊ 29, 08:02:28 πμ, Funky_MouToN said...
Elpida kαλημέραναι το ξέρω έχεις δίκαιο σ'αυτο που λές.Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να κάτσεις να σκεφτείς αν έχεις τη δυνατότητα να τα γεννήσεις και να τα μεγαλώσεις.Βλέπω και απο πολύτεκνες οικογένειες φίλων μου πως είναι η κατάσταση...αλαλούμ!Στερούνται πολλά!Νομίζω η αξία ενός ανθρώπου θα φανεί απο το πως θα μεγαλώσει το παιδί του ή πολύ περισσότερο...το παιδί ενός άλλου!..μη ξεχνάμε..κανείς δε γεννιέται γονιός..στη πορεία γίνεται...και να σου πώ..πιστεύω ότι θα είσαι μια ύπεροχη μητέρα....και πάλι καλημέρα σας!!

At Δευ Μαϊ 29, 01:03:38 μμ, elpida said...
Προβατάκι μου, αν κατάφερα κάτι θα το πουν τα παιδιά μου στο μέλλον. Όταν βρουν τον χρόνο να το σκεφτούν. Το μόνο που θέλω είναι να εκτιμήσουν την προσπάθεια, όχι το αποτέλεσμα.

At Δευ Μαϊ 29, 04:30:38 μμ, renata said...
Πιστεύω πως να κάνεις παιδιά για να καταξιωθείς σαν ικανό άτομο ή για να νιώθεις πως εκπληρωσες το ρόλο σου, είναι εντελώς λάθος λόγοι.Πιστέψτε με βλέπω πολλά παραμελημένα παιδιά στο σχολείο από γονείς που δεν είναι συνειδητοποιημένοι . Βλέπω και κόσμο πολύύύύύ να προσπαθεί με κόπο, αγωνία, πόνο, ελπίδα και ελάχιστοι τελικά να το καταφέρνουν. Είναι αδικίααααααααα!

At Δευ Μαϊ 29, 05:04:57 μμ, So_Far said...
Έχω μία τεράστια αδυναμία στα παιδιά. Έχω ένα γιο 13 χρονών μόνον, λόγω δουλειάς δεν γινόταν να έκανα άλλο παιδί - πράγμα το οποίο και μετάνοιωσα-. Πιστεύω ότι τα παιδιά μας ανήκουν στον κόσμο του μέλλοντος. Δεν είναι δικά μας, όπως και εμείς δεν είμαστε τω γονιών μας. Εϊναι η ελπίδα ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος χάρη σε αυτά. Παιδιά μου θεωρώ τα παιδιά όλου του κόσμου. Πονώ για τις δυσκολίες τους και χαίρομαι για τις επιτυχίες τους. Σε αυτό το θέμα δεν θα γράψω περισσότερα, γιατί η αγάπη μου στα παιδιά, αγγίζει τα όρια της υπερβολής

At Δευ Μαϊ 29, 05:10:51 μμ, elpida said...
Ναι Ρενάτα μου, είναι μεγάλη αδικία.Συμφωνώ σο_φαρ

At Τρι Μαϊ 30, 12:07:30 πμ, In Silence said...
marina said: Τα παιδιά δεν ανήκουν σε μάς, είναι γιοί και κόρες του ουρανού και της γής. Εμείς απλά τα φέρνουμε στον κόσμο.Με πονάει πραγματικά όταν ακούω για παιδιά που πεινάνε, που πεθαίνουν σε μάταιους πόλεμους, που μεγαλώνουν χωρίς τη χαρά της γνώσης.Δεν ήξερα τι έκανα όταν έφερα την κόρη μου στον κόσμο. Μακάρι στο σχολείο να μιλούσαμε λιγότερο για άλγεβρα και ιστορία και περισσότερο για τις ανθρώπινες σχέσεις. Με έμαθε όμως τόσα πολλά που ποτέ δεν θα είχα μάθει χωρίς αυτήν.Δεν ξέρω αν ήμουν άξια, ξέρω πως την ήθελα πολύ και δε μετάνιωσα ποτέ! Ο χρόνος θα δείξει.

At Κυρ Ιουλ 02, 06:12:13 μμ, Anonymous said...
Greets to the webmaster of this wonderful site! Keep up the good work. Thanks.»

At Τρι Ιουλ 11, 08:50:45 μμ, elgalla said...
Δεν τα συμπαθώ. Δε θέλω να κάνω δικά μου. Αλλά ποιος ξέρει...είμαι πολύ μικρή ακόμη...

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Ζεις για το "τώρα", για το "αύριο" ή αναπολείς το "χθες";

posted by elpida @ 5/28/2006 11:03:00 μμ 12 comments
12 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 11:52:49 μμ, elpida said...
Είμαι κολλημένη στο παρελθόν. Στις αναμνήσεις, γι αυτό και η ανάγκη της συγγραφής. Ζω το τώρα, όχι όμως όπως θα ήθελα. Με τόσους στόχους, το τώρα, γρήγορα γίνεται χθες. Όσο για το αύριο, πάντα το σκεφτόμουν, μέχρι τον Σεπτέμβρη. Ένα λάθος γιατρού όμως, που δεν ήξερε αν θα ξημερώσω και μου το είπε στα ίσια, με ταρακούνησε, και από τότε, δίνω προτεραιότητα στα όνειρά μου, χωρίς βέβαια να αδιαφορώ για την οικογένεια. Απλά, έβαλα και εμένα στο πρόγραμμα,που μόνη μου είχα βάλλει στο περιθώριο.

At Δευ Μαϊ 29, 02:55:37 πμ, μεθυσμένα χρώματα said...
ζω για το τώρα και αφήνω το αύριο να έρθει...μόνο του ή μαζί με τα δώρα του.

At Δευ Μαϊ 29, 07:14:13 πμ, Epicuros said...
Ναι, αναπολώ το "χθές" που αν και υλικά φτωχό, ήταν πιό ξένοιαστο! Το "σήμερα" κουραστικό και γεμάτο άγχος. Το "αύριο" δεν μπορεί να είναι και τόσο ρόδινο! Δεν απέμεινε και πολύ "αύριο", άλλωστε!

At Δευ Μαϊ 29, 12:25:54 μμ, sofi-k said...
Σας το είπα, ήμουν παράξενο παιδί!Από μικρή ζούσα το παρόν, υπήρχε όμως μέσα μου μια παράξενη σκέψη: πώς θα αναπολώ το χτες, όταν θα έχω γεράσει...Τώρα ζω το σήμερα τόσο έντονα, χάρη στον άνθρωπό μου, που εξαιτίας του απολαμβάνω την κάθε στιγμή!

At Δευ Μαϊ 29, 04:32:14 μμ, renata said...
χμ! Κάποιες εμπειρίες μ' έμαθαν να ζω τη ζωή τώρα, όπως έρχεται και να εκτιμώ το καθετί!

At Δευ Μαϊ 29, 06:33:57 μμ, sevarose said...
....Το χθες έφυγε,το αύριο δεν ήρθε ακόμα. Μην αφήσεις το σήμερα να πάει χαμένο....

At Δευ Μαϊ 29, 06:45:00 μμ, Funky_MouToN said...
Ακόμα δεν έχω καταλήξει..όταν το βρώ θα σε ενημερώσω...

At Τρι Μαϊ 30, 12:09:42 πμ, In Silence said...
Αυτήν την περίοδο ζω αναπολώντας το χτες και περιμένω το σήμερα να με μάθει ξανά να το αγαπώ...όπως τότε...

At Τρι Ιουλ 11, 08:50:03 μμ, elgalla said...
Ζω για το τώρα, για το αύριο, για το χθες...:Ο)

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Πώς θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια; Πώς θα τα ζωγράφιζες;
posted by elpida @ 5/28/2006 11:06:00 μμ 12 comments
12 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 11:45:50 μμ, elpida said...
Τα θυμάμαι με πολύ παράπονο. Πολύ γκρίζα χρώματα που αντιπροσωπεύουν, την φτώχεια, την αδικία, την περιφρόνηση, αλλά με πολύ φως στο κέντρο που ήταν η αγάπη της Μάννας.

At Δευ Μαϊ 29, 02:57:16 πμ, μεθυσμένα χρώματα said...
μαύρα και άραχνα....μέσα στο κλάμα και στο παράπονο.

At Δευ Μαϊ 29, 07:09:44 πμ, Epicuros said...
Μίζερα και με πολλή γκρίνια, αυταρχισμό και παραλογισμό που τον αντιλαμβανόμουν ακόμη και τότε!

At Δευ Μαϊ 29, 12:23:13 μμ, sofi-k said...
Πολλή χαρά και παιχνίδι!Πέρασα ωραία παιδικά χρόνια!Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν προβλήματα...Αλλά δεν τα άφηνα να μ'αγγίζουν.Ήμουν παράξενο παιδί: δεν άφηνα κανέναν να πειράξει την παιδικότητά μου!

At Δευ Μαϊ 29, 04:34:33 μμ, renata said...
Στερημένα, με στεναχώριες αλλά και με πολλή αγάπη που εισπράτταμε απ' τους γονείς μας και δική μας προσπάθεια να είμαστε άξιες όλων αυτών και βέβαια να τους κάνουμε περήφανους

At Δευ Μαϊ 29, 04:58:46 μμ, So_Far said...
Γεμάτα ενέργεια και σκανταλιές, με γόνατα ματωμένα από το παιχνίδι. Θυμάμαι τη μαμά μου να προσπαθεί να με συμμαζέψει - μέχρι που μου έβγαλε και το χέρι για να με βάλει στο σπίτι - και το μπαμπά μου που κάθε φορά καμάρωνε για τα "ανδραγαθήματά" τόσο τα δικά μου όσο και της αδερφής μου.

At Δευ Μαϊ 29, 11:11:39 μμ, sevarose said...
Δύσκολα ως προς τα οικονομικά πιο πολύ ..αλλά μέσα σε μια οικογένεια με αγάπη όλα ξεπεράστηκαν!!!

At Τρι Μαϊ 30, 12:15:10 πμ, In Silence said...
Δεν ήταν άσχημα τα παιδικά μου χρόνια. Μου έλειπε πολύ ο πατέρας που δούλευε στο εξωτερικό και σαν μοναχοπαίδι, έμαθα να σπουδάζω τη μοναξιά μου. Μου λείπεις μπαμπά...

At Τρι Ιουλ 11, 08:48:51 μμ, elgalla said...
Δε θυμάμαι και πολλά. Θυμάμαι το μπαμπά μου να μου διαβάζει βιβλία.Θα ήταν σκούρο μπλε...στο χρώμα της νύχτας...

Κυριακή, Μάϊος 28, 2006

Πως θυμάσαι τον πρώτο παιδικό έρωτα; Το πρώτο φιλί; Το πρώτο ραντεβού;

posted by elpida @ 5/28/2006 11:07:00 μμ 13 comments
13 Comments:
At Κυρ Μαϊ 28, 11:32:04 μμ, elpida said...
Πλατωνικός, όπως και οι άλλοι παιδικοί. Τον θυμάμαι χαμογελώντας.Ήμουν στα 14. Με κοίταζε ένα αγόρι κι εγώ χαμήλωνα το βλέμμα, απ' τα 12. Τον έβλεπα κάθε καλοκαίρι που ερχόταν στο χωριό.Εκείνη την εποχή έπεσε στα χέρια μου το περιοδικό "κατερίνα", που έλεγε τι να κάνεις για να σε αγαπήσει ένα αγόρι. Πήρα κι εγώ λοιπόν χώμα που το είχε πατήσει εκείνος, φύτεψα ένα κρεμμύδι, όπως έλεγε και περίμενα μεγαλώνοντας το κρεμμύδι να μου μιλήσει.Το κρεμμύδι εκείνο το ξέχασα, όταν μου το θύμησε αυτός, φλερτάροντάς με στην θάλασσα στα 19 μου. Μου μίλησε και του είπα ότι άργησε πολύ. Είχα ήδη σχέση με τον άντρα μου και τον ήξερε κι όλας! Φυσικά, τότε δεν με είχε γνωρίσει, ότι ήμουν εκείνο το κορίτσι που πέθαινε για ένα του βλέμμα. Φυσικά και δεν ξαναμιλήσαμε από τότε, γαιτί πάλι δεν με γνωρίζει. Εγώ, όταν τυχαίνει και τον βλέπω, χαμογελάω μέσα μου, σ' εκείνο το αθώο κοριτσάκι...

At Κυρ Μαϊ 28, 11:41:45 μμ, elpida said...
Δεν έγραψα για το πρώτο φιλί της ζωής μου.΄Ηταν Πάσχα, είχαμε πάει με την Μάννα στον αδελφό μου στα Τρίκαλα κι εκεί ένα αγόρι, μόλις είπε ο παπάς το Χριστός Ανέστη, με βούτηξε μπροστά σε όλον τον κόσμο και με φίλησε στο στόμα. Τότε ντράπηκα και φοβήθηκα. Τώρα χαμογελάω που το θυμάμαι. Το πρώτο ραντεβού, δεν ήταν σχεδιασμένο. Ένα άλλο αγόρι με περίμενε κοντά στο σπίτι μου, βραδάκι κι εκεί μου εξιστόρησε τον έρωτά του για μένα.Είπα θα το σκεφτώ, μου όρισε νέο ραντεβού απαντήσεως και σ' αυτό παρευρεύθηκε σε λίγο και η Μάννα με τον φακό και τελείωσε άδοξα.

At Δευ Μαϊ 29, 07:11:57 πμ, Epicuros said...
Ο πρώτος (πλατωνικός) έρωτας στο δημοτικό. Η συμμαθήτρια, φυσικά! Δεν το έμαθε ποτέ. Το αστείο είναι ότι αν και δεν ήξερα τίποτε για σεξ τότε, ονειρευόμουν να είμαστε κάπου μόνοι και γυμνοί και να την κρατώ αγκαλιά...

At Δευ Μαϊ 29, 12:56:37 μμ, elpida said...
epicure πολύ τρυφερό.

At Δευ Μαϊ 29, 04:38:45 μμ, renata said...
Αncient history ζητάς να θυμηθώ! Μεγάλη απογοήτευση στη Β' Λυκείου που το επιθυμητό αγόρι προτίμησε την κολλητή μου και το ΄μαθα σε μια εκδρομή και έπεσε πολυύύύύ κλάμα!Ήταν για 2 χρόνια το μεγάλο μου απωθημένο! Τα θυμάμαι καμιά φορά και γελάω με την αφέλειά μου!Επίκουρε, γυμνιστής από μικρός εεεεεε; ;-))))

At Τρι Μαϊ 30, 12:25:54 πμ, In Silence said...
Θυμάμαι το γειτονόπουλο που είχε κλέψει την καρδιά μου. Θυμάμαι που παίζαμε μεταξύ μας "θάρρος ή αλήθεια" ίσα για να με φιλήσει. Έπειτα ήρθε ένα άλλο κορίτσι στη γειτονιά. Είχα δεί πως την κοιτούσε...ώσπου μια μέρα είδα το βραχιολάκι με τα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας, αυτό που έφτιαχνα για ʽκείνον μέρες...περασμένο στο καρπό της..

At Τρι Μαϊ 30, 05:47:57 πμ, μεθυσμένα χρώματα said...
ο πρώτος παιδικός;έρωτας στα 14 και αμέσως το πρώτο φιλί...μόνο που ξέχναγα συνέχεια το όνομά του...ρωτούσα την συμμαθήτριά μου πως τον λένε....- ρε, Σταύρο τον λένε εσένα ή εμένα φιλάει και δεν τον θυμάσαι;έχω ακόμα το πρώτο λουλούδι που μου χάρισε. δεν το ξέρει, δεν του το έχω πει παρ' όλο που τον βλέπω και κάνουμε παρέα κάθε καλοκαίρι. είμαστα μαζί 4 χρόνια και έφυγα από κοντά του χωρίς να το περιμένει και χωρίς να του πω ούτε ένα γειά...! .

At Κυρ Ιουλ 02, 06:12:11 μμ, Anonymous said...
This site is one of the best I have ever seen, wish I had one like this.»

At Τρι Ιουλ 11, 08:48:07 μμ, elgalla said...
Πολύ πλατωνικός, ήμουν στο Νηπιαγωγείο!Το πρώτο φιλί; Δεν υπήρξε για να το θυμάμαι.Το πρώτο ραντεβού;Επίσης δεν υπήρξε.

At Κυρ Ιουλ 16, 12:11:31 πμ, FunKy_MouToN said...
Πρώτος παιδικός έρωτας..χμ..δε ξέρω..πάντως μου άρεσε πολυ ένα παιδί στο δημοτικό...όταν τον είδα να φιλάει άλλο κορίτσι ένιωσα χάλια.Πρώτο φιλί ανούσιο..ούτε θέλω να τα θυμάμαι.Πρώτο ραντεβού..μέσα στο τρέξιμο και στο άγχος μην με ανακαλύψει ο φάδερ..:Ρ

Δεν υπάρχουν σχόλια: